A Review Of بیماری شبه لوپوس

A Review Of بیماری شبه لوپوس

Blog Article

رنگ پریدگی یا کبود شدن انگشتان یا پاها از سرما یا استرس؛

لوپوس اریتماتوزیس سیستمیک، شایعترین نوع بیماری لوپوس است. بیماری خود ایمنی که در آن سلول‌های سیستم ایمنی اشتباهاً به بافت‌های خود حمله می‌کند و منجر به بروز التهاب و آسیب بافتی در ارگان‌های درگیر می‌شود. این بیماری می‌تواند بر روی مفاصل، پوست، مغز، ریه‌ها، کلیه‌ها و رگ‌های خونی تأثیر بگذارد و بیمار با علائمی مانند مفصل درد، حساسیت و راش های پوستی و مشکلات مربوط به ارگان های داخلی رو به رو شود.

حتما بخوانید: آترواسکلروز (تصلب شرایین) چگونه بیماری است؟

بیماری لوپوس با کمک داروهای مختلفی قابل درمان است. البته شدت التهاب و تورم در بافت‌های برخی بیماران باعث مرگ آنها می‌شود. در ادامه به روش‌های درمانی این بیماری می‌پردازیم.

افرادی که لوپوس ندارند، هم ممکن است این آنتی بادی را داشته باشند.

اختلال خونی: کم خونی با کم شدن تعداد سلول های سفید خون یا پلاکت ها همراه است.

این آزمایش، میزان ته نشین شدن گلبول‌های قرمز خون را طی یک ساعت در انتهای لوله تعیین می‌کند.

درمان ‌های نوین، نگرش افراد مبتلا به لوپوس را بهبود بخشیده‌ است. با این حال، این یک وضعیت متغیر و غیرقابل ‌پیش ‌بینی است و حتی ممکن است در افرادی که اندام‌ های حیاتی آنها تحت ‌تاثیر قرار می‌گیرند، یک مورد تهدید آمیز باشد. به سختی می‌توان پیش‌ بینی بیماری لوپوس و لیزر کرد که لوپوس چگونه بر شما تاثیر خواهد گذاشت. اکثر افراد مبتلا به لوپوس مشکلات جدی ندارند، اما پزشک و متخصص پرستار روماتولوژی، این مشکلات را بررسی می کنند تا درمان های اولیه در صورت نیاز انجام شود. نظارت دقیق بر این شرایط لازم است تا مشکلات جدی، فوری شناسایی و درمان شوند.

هدف من گردآوری معتبر ترین مقالات پزشکی و ترجمه آنها برای شماست.این مقالات جنبه ی اطلاع رسانی دارند و جایگزین ویزیت حضوری نستند.

عوارض جانبی آن‌ها ناراحتی معده و به ندرت آسیب به شبکیه چشم خواهد بود. هنگام مصرف این داروها معاینه منظم چشم توصیه می‌شود.

دکتر الیویا خاطر نشان کرد: “از آن جا که سیستم ایمنی بدن توسط داروهای مخصوص این بیماری ضعیف می شود، بدن قادر به مقابله حتی با یک عفونت ساده نیست و این عفونت ساده می تواند به یک عفونت پیچیده تبدیل و منجر به مرگ شود.”

لوپوس از راه های مختلف بر افراد اثر می گذارد و همین تاثیر، پیدا کردن بیو مارکرهای قابل اعتماد را سخت می کند.

دانشمندان بعضی از ژن های خاصی را شناسایی کرده اند که در پیشرفت لوپوس نقش دارند؛ اما امروزه شواهد کافی مبنی بر اینکه خود ژن ها باعث بیماری می شوند، وجود ندارد.

این مطلب را برای دوستانتان در تلگرام به اشتراک بگذارید مطالب پیشنهادی دکتر سلام